មនុស្សភាគច្រើននាសម័យបច្ចុប្បន្ននេះ តែងនិយមដាក់ឈ្មោះកូន ជាភាសាបរទេស ព្រោះលំហូរចូលនៃវប្បធម៌ និងភាសា មានការជះឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំង។ យ៉ាងណាមិញ កើតមកមានសញ្ជាតិជាខ្មែរ អ្នកដែលជាឪពុកម្តាយ គួរដាក់ឈ្មោះឲ្យកូន ជាភាសាជាតិដែលពិរោះស្តាប់ និងមានអត្ថន័យល្អៗ។ ខាងក្រោមនេះ គឺជាឈ្មោះខ្លះៗ ដែលបានដកស្រង់ចេញពី សៀវភៅក្បួនមហាទក្សា ដែលជាស្នាដៃសហការគ្នារវាង ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ និង បណ្ណាល័យអេឡិចត្រូនិកខ្មែរ។ បើអ្នកបានអានមួយត្រួស ប្រាកដជាមានអារម្មណ៍ស្រឡាញ់ឈ្មោះជារបៀបខ្មែរមិនខាន។
កុសល = អ្នកឈ្លាសវៃ
ពិចិត្រ = ល្អប្លែក
ខេមា = អ្នកក្សេមក្សាន្ត
កុសុមា= អ្នកដូចជាផ្កា
សិទ្ធិកា = ដំណើរធ្វើឲ្យសម្រេចប្រយោជន៍
បុស្បា = ផ្កាគ្រប់យ៉ាង
អមរា = ទេវតា
លក្ខណា = នារីឥតមានទាស់ឆ្គង តាមដោយគន្លង
បញ្ញា = អ្នកមានប្រាជ្ញា
ធីតា = កូនស្រី
ចក្រាវុធ = អ្នកមានចក្រជាអាវុធ (វិស្ណុ)
ចន្ទបុត្ត = កូន ឬ ធីតាព្រះចន្ទ
តេជសី = អ្នកមានតេជះ
សោភា = ល្អ ហ្មត់ហ្មង ភ្លឺត្រចះត្រចង់
សុចិត្រ = អ្នកចិត្តល្អ
អាទិច្ចវង្ស = អ្នកមានពូជពង់ដូចព្រះអាទិត្យ
មុនិ = អ្នកប្រាជ្ញា
វិជ័យ = អ្នកមានជ័យអង់អាច
វិសុទ្ធ= អ្នកស្អាតស្អំ
វីរ: = អ្នកអង់អាច
កល្យាណី = ស្រីល្អ
ទេវី = អ្នកដូចទេព្ដា
ទេពី = ភរិយាធំរបស់ព្រះសម្មតិទេព គឺស្ត្រីជាភរិយានៃក្សត្រទ្រង់រាជ្យ ដែលស្ដេចបានអភិសេកតាំងពេញទីជាអគ្គមហេសី
សុជាតា = ឈ្មោះមនុស្សមានបុណ្យវាសនាខ្ពង់ខ្ពស់ ក្នុងសម័យព្រះពុទ្ធ
វេស្សភូ = ឈ្មោះមនុស្សមានបុណ្យវាសនាខ្ពង់ខ្ពស់ ក្នុងសម័យព្រះពុទ្ធ
ស្រលាញ់ឈ្មោះមួយណាដែរ? អាចកត់ទុកបានណា!
